24 Kasım Öğretmenler günü yaklaşıyor. Malum bende emekli bir öğretmenim.Bu yüzden de meslektaşlarımın htiklerine tercüman olmaya çalışacağım.Her yıl 24 Kasım da tüm devlet büyükleri çıkar öğretmenlik mesleğine methiyeler dizip, ne kadar kutsal bir meslek olduğundan falan söz ederler.Ederler etmesine de bu özel gün bittiğinde öğretmeni ne hatırlayan olur ne de sıkıntılarına çare bulan..

Toplumdaki her bireyin bir öğretmenin eliyle bulunduğu konuma geldiği varsayılırsa, sadece laf olsun diye hatırlanmak bile öğretmene yapılan en büyük hakarettir. Son yıllarda öğretmenlik mesleği için yarım gün çalışan, yılda 2 ay tatil yapan kişiler algısı yaygın olsa da görünenle gerçek arasında çok büyük farklar vardır. Düşünsenize sınıflarda birbirinden farklı terbiye ve düzende yetiştirilmiş 30 tane çocuk veya ergenlik dönemine yeni girmiş kişilik arayışı devam eden  genç bile diyemeyeceğim kişiler var..Ve siz bu topluluğu belli bir düzene sokup onları öğrenmeye hazır hale getirmeniz lazım..Evde 2 çocuğunuzla bile sorunlar yaşarken yan yana gelmiş 30 çocuktan bahsediyorum. Öğretmenlerimizin tabi ki görevi bu dediğinizi duyar gibiyim.. Elbette öğretmenlerimizin mesleki zorluklarından bahsederken bunları problem olarak söylemiyorum. Mesele öğrencilerimizden değil, Velilerimizin bakış açısı ve tutumlarından kaynaklı aslında..2 Öğrenci kendi arasında küçükte olsa sorun yaşadığında velilerimizin çocuğunun elinden tutup, öğretmene hesap sorması “senin maaşın bizim vergilerimizden karşılanıyor” söylemi öğretmeni aşağılamak değil de nedir?Peki bu söylem karşısında sizce öğretmenin mesleğe bakış açısında farklılık oluşmaz mı? Mesleğimizi yaparken maalesef tüm velilerimiz bizi çalışanları gibi görüp, neyi nasıl yapacağımız konusunda da her biri duayenmiş gibi akıl verdiklerinde işte o zaman öğretmen ne hissediyor bunu hiç düşündük mü?

Aslında bu konuda velilerimizi çokta haksız bulmuyorum..Biz öğretmenler bize parmak sallayıp tehdit eden,öğretmeni şikayet etsin diye hat kuran bakan gördük.Biz öğretmenler iş ve işleyişi bilmeyen ancak ahkam kesen bakan gördük..Kısacası son yirmi yılda maalesef öğretmenlik itibarını ve eğitimi bitiren bakanlar gördük. İşte tam da bu yüzden;

Emekli bir öğretmen olarak bu yazımı okuyan herkesten ricam çocuklarınız tabi ki bizim de en değerli varlıklarımız ama ne olur biraz EMPATİ lütfen..Kamuoyunda yazılan, bilinenlerin aksine öğretmenlerin mesleki taleplerinin başında itibar geliyor. Sonrasında tabi ki insanca yaşam için maddi destek istemeleri son derece doğal..Hayalim ; başta mevcut  iktidar olmak üzere tüm kamuoyunun öğretmenlerimizi sadece 24 Kasımda değil, diğer zamanlarda da isteklerini dinleyip sorunlarını giderdiği günleri görebilmek..

Tüm Öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü Kutlu Olsun..

                                     53 VE 43 NOLU HATLA İLGİLİ TALEP VAR

Hepimizin bildiği gibi Kocaeli Büyükşehir Belediyesi birimlerinden UKOME şehirdeki tüm özel veya belediyeye  bağlı ulaşımdan sorumlu hizmet veren birimdir.Zaman zaman vatandaşlarımız çalıştıkları işyerleri ile ilgili saat konusunda sorun yaşamaktadırlar.ÖrneğinUmuttepe’de çalışanların iş çıkış saatleri 17.00 olduğunda sıfır duraktan 17.00 de kalkan 53 yada 43 numaralı hat otobüsüne yetişemiyorlar.Yetişemedikleri için de aynı hattın ancak 18.30 da gelecek otobüsüne binmek zorunda kalıyorlar.Özellikle kadın çalışanlar için geçen 1.5 saatin çok büyük önemi var.Benim UKOME’den ricam bu hatların Umuttepe kalkış saatini 17.15 e çekerek kadın çalışanlarımızın evlerine gecikme sorunlarını çözmesi..