Türkiye Harp Malulü Gaziler, Şehit Dul ve Yetimleri Derneği, ülke genelindeki tüm şubeleriyle eş zamanlı olarak "Teröre Karşı Tek Ses, Tek Yürek" mitingi düzenledi. Mitingte gündeme dair yapılan basın açıklamasında şu ifadeler yer aldı:

"Asil milletimiz, kıymetli vatandaşlarımız, değerli basın mensupları,
Öncelikle Sarıkamış’ta, 110 yıl önce "Beyaz Ölüm"ün destanını yazan 78.000 şehidimizi minnetle anıyor, tüm şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyoruz.

Bugün burada, şehit aileleri ve gaziler olarak yaşadığımız acıları, yüreğimizde yanan ateşi anlatmak için toplandık.
Çünkü bir şehit annesine, oğlunun postallarına çiçek ektiren, bir şehit babasına, evladının fotoğrafları karşısında geceyi sabahlatan, şehit eşinin canının yarısını toprağa koyuşunun, umutları elinden alınan şehit çocuklarının yarım kalışının hiçbir tarifi yok.

Bir tarih konuşalım mesela;
Çanakkale’yi, Kurtuluş Savaşı’nı, Sarıkamış’ı, Kıbrıs’ı ve şehitlerimizi konuşalım.
Alp ve Alperen olanları, öne yığılıp ölüşe şahadet olan kahramanları,
Sınırlarımızı nasıl çizdiğimizi, vatanın her karışının şehit kanlarıyla sulandığını konuşalım.

Mehmet Akif’in;
“Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı,
Verme dünyaları alsan da bu cennet vatanı.” dizelerini hatırlayalım.
Hatırlayalım ki utanmadan, üzülmeden, düşünen bebek katili özgür kalsın, umut hakkı, evi hapsi verilsin diyenlere, İmralı canisini ülke gündemine sokup barış elçisi gibi ilan edenlere hatırlatalım diye toplandık.

Çok mu geriye gittik?
O zaman 43 yıldır yaşadıklarımızı, verdiğimiz şehitlerimizi konuşalım.
Bir vatan evladının toprağa nasıl düştüğünü, kaç kurşun yediğini, naaşlarının ne kadar sürede ailelerine ulaştığını konuşalım mesela, ödedikleri bedeli konuşalım.
Oğuz Kaan Usta’yı, Duayen Onur Öztürkmen’i, şehit Semih Özbey’i konuşalım, videosunda yutkunduğu anı unutunuz mu bu kadar çabuk bunu konuşalım mesela.
Hadi, onlar askeri serden ve yardan geçmişlerdi.
Şehit polis Fethi Sekin’i, şehit savcı Hakan Kılıç’ı, şehit öğretmen Necmettin Yılmaz ve Aybüke Yalçın’ı, eli kanlı terör örgütünün menfur saldırılarında hayatını kaybeden sivil vatandaşlarımızı konuşalım. Zira hatırlamamıza ihtiyacımız var!

Ya da hadi gelin, 2013’te yaşanan sözde “çözüm sürecini” konuşalım. Akil insanları, kazılan hendekleri, sokaklara kurulan barikatları ve o süreçte yitirdiğimiz 800’ün üzerinde şehidimizi... Terörle el sıkışılmayacağını, masaya oturulmayacağını, nasıl acı bir şekilde tecrübe ettiğimizi hatırlayalım.

Ya da Elikanlı bebek katilinin meclise davet edilir edilmez, “tek anladığımız dil bu” derecesine yaşattığı tuşaş saldırısını, tuşaş şehitlerimizi konuşalım. Bu kadar kısa sürede unutmuş olamazsınız.

Terörle mücadelede verdiğimiz 7.100’ü asker, 900’ü polis, 1.500’ü korucu, 200’ü öğretmen, savcı, imam şehidimizi; 40’a yakın kundakta katledilen bebekleri, 5.000 sivil şehidimizi anlatmak için hatırlatmak için toplandık.

Şehit aileleri ve gaziler bu zamana kadar siyasetin bir parçası olmadı, bundan sonra da bir parçası olmayacaktır.
Şehit aileleri ve gazilerin en büyük arzusu terörün bitmesidir.
Aynı acıyı hiçbir ailenin yaşamamasıdır. Ancak bunu yapmanın yolu bebek katiline özgürlükten geçmemelidir. Gazi Meclis bir teröriste çiğnetilmemelidir.
Bu aziz vatan, atalarımızın mirası olduğu kadar, şehit evlatlarımızdan da emaneti olduğu unutulmamalıdır.

Türk’ün töresinde vatana ihanetin affı yoktur.
İslam’ın şiarında da zalime merhamet, mazluma ihanettir.
Bizleri kardeşi mesabesinden gören sayın cumhurbaşkanımızın Samsun’da, şehitlerimizi, gazilerimizi rahatsız edecek hiçbir imza atmadığına, ne yaptıysa şehit ve gazilerimizin bizlere gösterdiği istikametten asla ayrılmayan yapıt ve sözleri bundan sonraki süreçte bizim için senettir.

Ya silahlarını gömecekler, ya da silahları ile gömülecekler... Üçüncü bir yol yok."