Her zaman olduğu gibi yine yerel basınımızda yazılanlara şöyle bir göz attıktan sonra bu yazıyı yazmaya karar verdim.Neler yoktu neler..Kimisi her zamanki gibi iktidarın yapmadıkları için bile methiyeler dizmiş, kimisi ekonominin geldiği durumu normalleştirip emeklilerin ve asgari ücretlinin alması gereken zamlardan bahsetmiş, kimisi her gün gidip geldiği köstebek yuvası yolları görmezden gelip; aylardır yapılmayanı değil de görevi icabı mevcut iktidar vekillerini övmüş, bazı koca koca köşe yazarları ise (bazı duyarlı yazarlarımızı hariç tutarak)havadan sudan bahsedip bir şeylerin farkında oldukları halde hiçbir şey yokmuş gibi her şey güllük gülistanlık gösteren yazılar yazmış..Kalemi kuvvetli Sayın köşe yazarlarımızdan beklentim çok mu yüksekti acaba diye kendi kendime düşündüm..

Üstadlarım  ben sizler gibi güçlü bir kalem değilim ve yazdığım zaman da yer yerinden falan oynamaz, ancak aylardır yaz boz tahtası gibi üst üste benzine ,mazota ,gıdaya, yağlara gelen zamları sadece ben mi kafaya taktım  diye sormadan da duramadım.

Daha ne olması gerekiyordu??Yanı başımızda Ülkelerarası savaş, içimizde yaşadığımız ekonomik sıkıntılar, bir taraftan da yıllardır süregelen pandemi..Allah aşkına gençlerimizin yaşadığı işsizliği, EYT’lilerin sorunlarını, emeklilerimizin açlık sınırındaki maaşlarını yada eğitimdeki yozlaşmayı falan konuşmuyoruz konuşamıyoruz da ama ne olur gelinde  güncel sorunumuz olan  aylardır her gün benzin ve mazota yapılan zamdan dolayı çarşıya, pazara ulaşıma ve tabi ki ekmeğe gelen zamları bari konuşalım.. Konuşmakla kalmayalım avazımız çıktığı kadar bağırıp tartışalım..Dolarda yaşanan bir iki  lira inişi davul zurna çalarak kutlayan, halay tutan  vatandaş nerdesin??

Düşünsenize mazota benzine gelen zam çiftçinin ürettiği mahsulden başlayarak aracıdan hale, oradan da semt pazarlarından taa vatandaşa kadar uzanan yolda kaça katlanıyor?Bir an evvel ulusal boyutta üretime geçmemiz için daha ne kadar dibe batmamız gerekiyor?

Demem o ki İktidarın iktisadi kalkınma planlarını bir an evvel hazırlayıp ,Ulusal projelerle çiftçiyi sübvansiyonlarla destekleyerek, toplumu ithal ettiğimiz ürünlerle beslemek yerine yerli üretimi teşvik edecek yolların bulması gerekiyor.Bunu da ancak ve ancak “Köylü yurdun efendisidir” diyen ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün yolundan giderek başarabiliriz.

Ağzı olan konuşuyor herkes yol yöntem gösteriyor cinsinden eleştirileri duyuyor gibiyim.Eee çevremde o kadar çok mesleğiyle yaptığı işi bağdaştıramadığım liyakat esas alınmadığı için makamları dolduran kişiler var ki bende haddim olmayarak gördüklerimi yaşadıklarımı daha doğrusu vatandaşlık hakkımı kullanarak tepkimi dile getirmek için  yazma gereği duydum.

ONU KAYBETTİK!!!

Geçen hafta sonu Körfez ilçe; dürüst,hak ve adalet için yıllarını vermiş birini, değerli eğitimci, yüreği sevgi dolu bir insanını kaybetti..Sadece benim için değil bir çok kişi içinde önemli olduğunu düşündüğüm emekli öğretmen Ömer Körpe’den bahsediyorum.Ani ölümü en başta ailesini,yakınlarını,meslektaşlarını kısacası tüm Körfez ilçeyi yasa boğdu..Ömer hocam benim için arkadaş, dost, meslektaş olmaktan öte BABA yerine koyduğum biriydi..

Ailesine, yakınlarına ve eğitim camiasına başsağlığı diliyorum..Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun..Seni hiç unutmayacağız Ömer hocam..