İnsanımız meraklıdır. Sonucunda her ne olursa olsun merak duymaktan hiçbir zaman geri kalmaz.

İnsanımızın htiği merak duygusu nedeniyle atasözlerimiz dahi vardır. “Ne gelirse başa meraktan gelir” veya “Merak insanı mezara sokar”

Hatta meraklılar için yazılmış Aziz Nesin hikayeleri de mevcuttur.

Bizi bu da kesmemiş, “meraklı Melahat” vurgusu yapılan dizilerimiz de olmuştur.

Bir kişinin merak duygusu, his düşünce ve davranışlarla ilişkilendirilen, zihinsel ve psikolojik durumudur ve yalnız kendisini ilgilendirir.

Ancak bazen öyle olaylar yaşanıyor ki, insana pes doğrusu dedirtiyor.

Bu durumu birkaç örnekle somutlaştırmamız gerekirse geçtiğimiz günlerde, Gebze’de kimyasal madde yüklü tır devrildi; 2 ev ve 3 otomobil yandı, 2 kişi yaralandı.

Yangın esnasında canla başla çalışan ve yangını söndürmeye gayret gösteren ekiplerin işini her zamanki gibi meraklı vatandaşlarımız zorlaştırdı. İtfaiye ve polis ekipleri vatandaşları bölgeden uzaklaştırmak için de büyük çaba gösterdi, defalarca yaptığı anonslar ile halkın uzaklaşmasını istedi.

Bir benzer olayda birkaç gün önce Körfez’de yaşandı. Bizzat şahit olduğum ve açıkçası çok öfkelendiğim olayda meraklı vatandaşlarımız kurtarma ve ilk yardım çalışması yapan ekiplerin işini çok zorlaştırdı. Körfez ilçe Yarımca bölgesi D-100 Karayolu Petkim Lojmanları önündeki trafik ışıkları mevkiinde meydana gelen trafik kazasında iki otomobil kafa kafaya çarpışmış ve 1 kişinin hayatını kaybettiği kazada 6 kişi de yaralanmıştı.

Yaralıların araçlarda sıkışması sonucu kaza yerine gelen itfaiye ekipleri kurtarma çalışması yaparken sağlık ekipleri de yaralılara ilk müdahaleyi yapmaya gayret gösteriyordu.

Ancak ekiplerin çalışmalarını engelleyen meraklı vatandaşlar kazaya karışan her iki aracında çevresini sarmış, olup bitenleri seyrediyordu.

Polis ve itfaiye ekipleri vatandaşları hasarlı araçların çevresinden uzaklaştırmaya çalışıyor, defalarca yaptığı anonslar ile “lütfen kaza bölgesinden uzaklaşalım, çalışmaları engelliyorsunuz” deniliyordu.

İşin ilginci anonsları dikkate alan tek bir vatandaş yoktu.

Kimse içindeki merak duygusundan sıyrılamıyor, yaralıların kurtuluşunu izlemeyi tabii izlerken de ekipleri zor durumda bırakmayı göze alıyorlardı.

Uzaktan izlediğim manzara karşısında ilk aklıma gelen ise bu tür kaza veya halkın merak duygusunu kabartacak her türlü olay da, emniyet yetkililerinin bölgeye çevik kuvvet ekiplerini de yönlendirmesi doğru mu olur diye düşünmeden edemedim.

Çünkü meraklı vatandaşlar yüzünden polis kaza çevresinde güvenlik şeridi oluşturmakta zorlanırken sağlık görevlileri de ilk yardım müdahalelerinde zorlanıyordu.

Böyle durumlarda saniyenin bile insan yaşamı açısından çok önemli olduğu düşünüldüğünde kişilerin merak duygusunun bir başka kişinin yaşamına mal olmaya başladığı yerde “merak etme özgürlüğü” bitiyor diye düşünüyorum.

Aslında bu durumun çözümü yine bizleriz. Empati yapar isek sanırım içimizdeki merak duygusunu bastırabiliriz.

Hayata tutunabilmek için zamanla yarışan, kurtarılmayı bekleyen kendiniz veya bir yakınınız da olabilirdi. O nedenledir ki mutlaka ve mutlaka ilk yardım veya kurtarma gerektiren durumlarda bu işin uzmanı ekipler ilgili bölgeye ulaşmış ise onların çalışmalarını rahat yapabilmeleri için vatandaş olarak sorumlu davranılmalı ve olay yerinden uzaklaşılmalıdır.