Kimi insanlar tepkilerini haykırarak, kimileri şiddetle, kimileri hukuk mücadeleleri ile, kimileri de içine atarak gösterirler.

Yazarlar ise tepkilerini "kalem"leri ile gösteren kişilerdir. Yazarlarrr, çizerlerrrr ve duygularını okurları ile paylaşarak bir kamuoyu oluşturulmasını amaçlarlar.

Bir yazarın en mutlu olduğu an yazılarının okunduğunu bilmektir. Hele bir de geri bildirimlerini alabiliyorsa keyfine diyecek yoktur. Olumlu veya olumsuz her türlü eleştirinin sonsuz bir değeri vardır, yazarlar için.

Günümüzde öyle yazarlarla karşılaşıyoruz ki kimi yazdıklarıyla tartışılıyor, kimi ise paparazzilere her gün yakalandıkları yaşam tarzıyla tartışılıyor, kimi basın ve ahlak ilkeleriyle tartışılıyor. Ancak şimdi size bahsedeceğim yazarımız yazılarının okunması için sergilediği mücadeleyle hatırlarımızda yer edecek.

Kocaeli ili yerel basınından biri olan Beyaz Kocaeli Gazetesi’nin Köşe Yazarı Erol Göremen’den bahsediyorum. Yazılarının daha çok okura ulaşması için çok değişik bir yöntem geliştiren köşe yazarı Kocaeli’nin en kalabalık caddelerinden Demiryolu Caddesi’nin üzerinde bulunan boş dükkan camlarına ve duvarlara gazetesini astırmış ve 3. sayfadaki yazısını da gazetenin kenarından çıkartmak kaydıyla adeta yoldan geçenlerin gözlerinin içine sokmayı başarmıştır.

Demiryolu Caddesi’nden yürürken fark ettiğim bu olay bana çok ilginç geldi. Ancak bir şeyi daha fark ettim ki kaç kez gazetenin önünden geçtiysem bir defa dahi yazısını okuyan birisine de rastlamadım üstelik, hem de bu kadar kalabalık içerisinde.

Buradan çıkardığım birinci sonuç halkın gözüne de soksanız, "ilgi"sini çekmiyorsa okutamazsınız.

Çıkardığım diğer sonuç ise yol kenarlarına asılan bu gazeteler gösteriyor ki Kocaeli gerçekten başı boş bir “AVRUPA KENTİ” dir.

Neden derseniz?

Bu şekilde her önüne gelen yazdığı bir metni veya sevdiği bir yazıyı, beğendiği makaleyi her bulduğu yere asarsa şehrin görünümü ne olur. Hatta ilimizde 6-7 tane gazete var, ilçeleri hesaba katmıyoruz. Her köşe yazarı çıkarda gazetesini bir yerlere asmaya kalkarsa çevremiz nasıl bir görünüm kazanır acaba?

Meşhur “yazar” gazetesini ve "yazı"sını duvara asmış. Gazetenin adresi belli. Yazarın kim olduğu belli. Peki yetkililer ne iş yaparlar?

Neden bu gibi hoş olmayan görüntülere taviz verirler.

Çok iyi biliyorum ki ilimizde, yapacakları bir etkinlik ilanlarını çevreye asan bir çok dernek, siyasi partiye cezalar kesildi

Peki bu gazetenin duvarlara asılmasına kim müsaade ediyor. Neden göz yumuluyor. Bu sorulara yanıt bulamadıysanız, bir fikir yürütelim isterseniz.

Size köşe yazısının konusunu açıklamak istiyorum.

Konusu, “İÇİNCE NELER OLUYOR?”

Birilerinin düşüncelerini yansıttığından yada çok hoşlarına gittiğinden göz yumuluyor olmasın sakın…