Ülkelerin medeniyet kriterleri belirlenirken bir çok parametrelerden yararlanılır. Bu parametrelerden konumuzla ilişkili olanlarından bir kaçını sıralarsak ilk aklımıza gelenler, kişi başına düşen tuvalet kağıdı, diş macunu, sabun ve deterjan gibi tüketim malzemeleri olabilir.

Bu gibi ihtiyaç malzemelerinin kişi başına tüketim oranı ülkelerin medeniyet sıralamasında kriter olarak değerlendirilmektedir.

Sağlıklı bir toplumun oluşturulmasında eğitimcilere özelliklede ilkokul öğretmenlerine çok büyük görev düşmektedir.

Şimdi bu nereden çıktı diyebilirsiniz. Bu merakınızı gidermek için konuyu biraz daha açalım.

Eminim ki hepimizin her gün karşılaştığı medeniyetsiz davranışlar sergileyen birileri vardır. Bu tür medeniyetten uzak insanların toplumda sayıca artmış olmasının kaygı verici olduğunu düşünüyorum.

Ergenlik çağını aşmış bir insana medeniyet dersi verilmesi biraz güçtür. Çünkü medeni insan gibi yaşamasını gerektirecek davranışları kazanması ve bunları içselleştirmesi imkansız olmamakla birlikte çok zor olacaktır.

O halde ne yapılmalı?

İlkokul çağındaki yavrularımıza verilecek eğitimlerde, medeni insan gibi yaşamanın gerekleri (olmazsa olmaz koşulları) davranışa dönüştürülmelidir, bu yolda yoğun çaba gösterilmelidir.

Bu konuda nereden çıktı diyen okurlarım için konuyu biraz daha somutlaştırmam gerektiğini biliyorum.

Elindeki çöpü yere atan veya yerlere tüküren, aksıran vatandaşlarla genelde karşılaşırız. Ancak geçtiğimiz günlerde büyük bir hastanede karşılaştığım, birden çok hadise sonucunda aldım kalemi elime ve bu konuyu yazmam gerektiği inancıyla başladım yazmaya.

Kusura bakmayın ama "maganda" olarak tanımlamam gereken kişiler (örneğin resimdeki şahsiyet) o kadar rahat bir şekilde üstelik debir hastanede yerlere tükürebiliyorlar ki şaşırmamak mümkün değil.

Hastane bahçesindeki kafeteryada otururken birden iğrenç bir iç çekme(aksırma) ve ardından yere tükürme eyleminin yakın şahidi oldum.

Şiddetle kişiyi kınayan bir tavırla baktığımda ise karşımda pişkin bir şekilde bana bakan bir "maganda" (resimdeki şahsiyet) ile göz göze geldim. Üstelikte sanki suçlu olan benmişim gibi "Ne var?" edasında pişkince bir bakış.

Bir kaç saat içinde dört- beş kişinin aynı davranışı, üstelik bir hastane ortamında sergilemesi, beni çıldırma aşamasına getirdi.

Bu gibi "maganda"lar için yapılacak bir durum olmadığını kesinlikle biliyorum. Çünkü şayet "insan" olma niteliklerine sahip olunsa idi, kınayan bakışlarım karşısında bir mahçubiyet hissedilmesi gerekirdi.

Peki "insan" niteliklerinin yokluğuna nasıl karar verdin derseniz, şayet size "sanane" veya "ne var kardeşim?" edasıyla bakıyorsa başka ne düşünebilirsiniz ki.

Neyse konuyu çok uzatmadan bu "maganda"ların neslini alalım bir kenara atalım.

Bu nesli bırakalım ama en azından gelecekte "maganda"ların neslinin tükenmesi için arkadan yenilerinin gelmesine engel olalım.

İşte tam da burada sınıf öğretmenlerine ve ailelere önemli görevler düşüyor. Yavrularımıza defalarca anlatalım ve medeni insanlardan oluşan bir toplumu hep birlikte gerçekleştirelim.

Bu tür çok çirkin davranışlar gördüğümüzde şiddetle kınayalım ki çirkin bir davranışın uygulayıcısı olduklarını anlasınlar bu magandalar. Anlamazlarsa da "Mikroplarını da Al Git!!!" diyelim.

Hani standart bir söz vardır, isterseniz çağrımıza bu sözle noktayı koyalım.

"EĞİTİM ŞART"