Özellikle son yıllarda şiddet, saygısızlık, yalan dolan, üçkağıt, cinayet gibi aklınıza gelecek her türlü kötülük artarken insanlarda yavaş yavaş umutsuzluğu kapılmaya başlıyor" dediğimiz esnada iyiki yüreği kocaman insanlarda karşımıza çıkıyorda, içimizdeki umudun yeniden yeşermesini sağlıyorlar.

Gerçekten yüreği kocaman insanlara çok ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum.

Zaten onun çin gördüğüm haksızlıklara karşı duyarsız kalamıyorum aynı bir önceki "Askıda ekmek skandalı" başlıklı yazımda belirttiğim gibi.

Şimdi sosyal medyada paylaşılan ve gerçek olduğunu canı gönülden umduğum bir eczaneci arkadaşın anlatımına yer vermek istiyorum.

Şayet gerçek ise, insanlık adına teşekkür ediyor, sonsuz saygılarımı iletiyorum. Şayet bu olayı yaşayan yüreği kocaman insanın bana ulaşması durumunda izniyle adını da paylaşmak isterim.

"Sağlık ocağının hemen karşısında üç ayrı eczaneyiz.
10 yaşlarında bir kız çocuğu var.
Görüyorum camdan. Diğerlerine girdi sonra çıktı. Elinde reçete ile sıra ile geziyor belli.
En son bana geldi.
Sisteme girdim 22 TL ödeme çıkıyor dedim. 
‘’Abi biliyorum ama paramız yok sabahtan beri bu ilaçları alamıyorum.‘’ dedi.
Ama öyle dedi ki, yalan değildi belli ki.
Off çektim tamam al bakalım dedim.
Evini sordum.
Bize çok uzak bir mahalle söyledi.
Neden buraya kadar geldin ki dedim.
Abi kimse senin gibi al git demedi ki deyince, önlüğü çıkardım hadi beraber gidelim eve. Yaklaşık 7-8 km. yol yürümüş çocuk.
Belki 20-30 eczane gezmiş, ama kimse al bakalım dememiş.
Neyse vardık evine, eski yıkık bir sedirde annesi merak içinde.
Fazla uzatmayayım, ilaçları da verdik.
Sonra annesinden izin istedik.
Bir de market ve kasap yapınca, o buzdolabı da dolunca, bu arada eşim de doktor çağırıp ona hem muayene hem de çorba yaptırınca, bayram oldu o küçücük yuva da.
Çıkınca evden Allah’ım dedim.
Ne çok ferahlamışım, iyi ki 22 TL için bende çık dışarı diyerek çocuğu başka eczaneye yollamamışım.
Dükkandan aradılar.
Günlük ciromuzu ikiye katlamışlar.
Cepten giden 22 TL’yi elli defa fazlası ile çıkarmışlar.
Bu arada benim çocuğum olmadı, olmuyor.
Ama artık 10 yaşında bir kızım var. 
Adı da Bahar..."