Ramazan Bayramı’na doğru yaklaştığımız bu günlerde "Bayram coşkusu yaşanıyor mu?" diye sorarak başlamak istiyorum.

Çünkü bu sorunun yanıtı herkese göre değişebilir.

Kimisi sorunları vardır, bu nedenle hüzün içinde olabilir.

Kimisi günlük gülistanlık içinde bir yaşam sürüyordur, bu nedenle coşku had safhadadır.

Ancak bir gözlemim var ki sanki bayram coşkusu her geçen gün azalıyor.

Eskiden bayramlarda herkes yeni yeni kıyafetler alır ve o güne özel giyinirdi.

Bayram alış verişleri, bayramın 1 hafta öncesinden başlar, piyasalarda bir kargaşa ortamı yaşanırdı.

Bu bayram durumlar nasıl diye Yarımca esnafının durumunu görmek amacıyla Mehmet Akif Ersoy Caddesi’nde bir tur atmaya başladım.

Birkaç esnafın durumu gerçekten çok iyiydi.

Dükkanlarda iğne atsan yere düşmeyecek şekilde bir kalabalık vardı.

Fakat bu dükkanların yaşadığı kalabalık bayram hareketliliği değil, ramazan hareketliliğiydi.

Çünkü işleri iyi olan esnaf, fırınlar ve tatlıcılar idi.

Marketler de küçük çaplı hareketlilik yaşanıyordu.

Ancak bayrama yaklaştığımız bu günlerde en canlı olması gereken giyim sektöründe hiçbir canlılık olmadığı gibi büyük bir sessizlik hakimdi.

Oysa İzmit’te ciddi manada bir kalabalık yaşanıyor ve giyim sektöründe işlerin daha iyi olduğu görülüyor.

Körfez’de ise bir takım işler iyiye gitmiyor ancak esnafın sorunlarının çözümü noktasında da kimse üzerine düşeni yapmıyor.

Bunun sonucu olarak da özellikle giyim mağazalarımızın dört gözle beklediği bir bayram öncesi yine fiyaskoyla sonuçlanıyor.

16 Haziran 2008 tarihinde “Esnaf Çok Öfkeli” başlıklı bir yazı kaleme almıştım.

Bu yazımda esnafın sorunlarının her geçen gün arttığına değinmiş Esnaf ve Sanatkarlar Odası’nın ise olaylara seyirci kaldığını belirtmiştim.

Hatta bir çağrıda bulunmuş ve “Lütfen esnaf ziyaretlerine başlayınız, esnafımızı bir dinleyiniz, elde ettiğiniz sonuçları da biz yayınlayalım” demiştim.

Hatta biraz daha açık bir ifadeyle, “Esnaf ne diyorsa yazmayan namerttir” demiştim.

Ancak her zamanki gibi esnaf odası yine sessiz kaldı ve çağrıma uyarak esnafların sorunlarını dinlemediği gibi herhangi bir açıklamada da bulunmadı.

Bana kalırsa esnaf odaları, esnaflarımızın sorunlarının kamuoyuna, iktidara duyurulması gereken sivil oluşumlardır.

Üzerlerine düşen görevi yapmaları gerekir.

Uyuyarak veya gerçekleri görmeyerek oturduğunuz koltuklar bir gün hiç farkına varamadığınız bir esnada altınızdan kayıp gidecektir, benden hatırlatması.

Tekrar esnafın durumuna dönersek, “kesinlikle bayram havası yaşamıyoruz” diyen esnaflar piyasa da ciddi bir durgunluk olduğunu belirtiyorlar ve “bu durgunluk sanırım bizi öldürecek” diyorlar.

Ben esnafımızın sorunlarının sonlandığı bir gelecek umuduyla, tüm esnafımıza sorunlarıyla ilgilenen bir odaya bağlı olmalarını diliyorum.

Tüm halkımızın mübarek ramazan bayramını tebrik eder, nice bayramlara ermenizi dilerim.